Update 2022

Beste donateurs,
Eind december 2022 ben ik na bijna drie jaar weer naar Cambodja gereisd, het was eigenlijk ook de bedoeling om de Mekongdelta in Vietnam te bezoeken maar dat leverde praktisch (grensovergang) nogal wat problemen op, waardoor ik er uiteindelijk helaas van moest afzien.
Ik denk dat iedereen zich wel kan voorstellen hoe blij ik was om eindelijk weer vrienden en familie (Khemarak, haar man en kinderen) te zien, Khemarak heeft overdag een stalletje in de
buurt van het weeshuis waar ze sapjes en fruit verkoopt, daar zijn ook de bijgevoegde foto’s gemaakt van haar en de kids.


Natuurlijk ben ik met Bo Bo ook de pompen gaan bekijken, eind december 2022 staat de teller op 212, daar word ik gewoon weer heel blij van!

Waar ik minder blij mee ben is de situatie in Siem Reap en omgeving waar alle pompen geplaatst zijn en dat heeft met het volgende te maken. De tempels van Angkor Wat staan op de werelderfgoed lijst van Unesco en nu zijn er tussen Unesco en de Cambodjaanse overheid afspraken gemaakt om een deel van de bevolking die in een bepaalde straal van de omgeving van de tempels wonen, verplicht te laten verhuizen.

Op zich begrijp ik het wel, er kwamen steeds meer mensen te wonen maar bij de oplossing die voor hen bedacht is, verhuizing naar een gebied circa 3540 kilometer verwijderd van Siem Reap, is geen rekening gehouden met de belangen van de bevolking.
Er is een gebied van tientallen vierkante kilometers bos gekapt waardoor nu een open vlakte is ontstaan waar de komende jaren duizenden ‘woonplekken’ (zie foto’s bij pompen 200 en 202) worden neergezet zonder fatsoenlijke voorzieningen en veel te ver verwijderd van Siem Reap waardoor het voor de mensen zeer lastig wordt om bij hun werk te komen, openbaar vervoer
is er niet en als ze al een brommer hebben, wordt dat ook een kostbare zaak om dagelijks op en neer te gaan.

De eerste twee jaar krijgen de mensen nog een financiële compensatie maar ik ben bang dat na die periode veel mensen in de problemen gaan komen, voor veel Cambodjanen geldt dat ze leven van dag tot dag en niet echt bezig zijn met hun toekomst, de gedachte is vaak, wat er straks gebeurt, zien we dan wel weer.

Ik zou het bijna vergeten, maar er zijn met behulp van mijn Vietnamese vriend Chi ook 15 fietsen gedoneerd voor arme kinderen in de Mekong delta, helaas dus niet zelf kunnen zien maar wie weet gaat het dit jaar wel lukken.

Verder ben ik tijdens mijn verblijf in Siem Reap bij toeval in contact gekomen met een Nederlandse vrouw die zich daar heeft gevestigd en zich bezighoudt met onderwijsprojecten voor met name die scholen waar kinderen uit de minderbedeelde gezinnen naar toe gaan en mede door het ontbreken van vakbekwame onderwijzers onvoldoende onderwijs wordt gegeven.
Ik heb besloten om een project te willen ondersteunen, het wachten is nu op de directie van de school of die eraan wil meewerken of niet, wordt in het volgende verslag zeker vervolgd!


Zoals gebruikelijk sluit ik af met een dankwoord voor allen die de Stichting ook dit jaar weer gesteund hebben!


Frits van Norden