Overzicht 2019

Nu ik zo weer thuis zit, besef ik dat het weer een druk jaar geweest is met reizen en tot mijn grote verdriet maar één reis naar Vietnam en Cambodja.

Betekent gelukkig niet dat ik geen feeling houd met deze landen, regelmatig heb ik contact met kennissen in Vietnam en minimaal eens per week heb ik WhatsApp contact met Khemarak, ´mijn dochter´.

Afgelopen december was ik na afloop van die enige reis nog een week langer gebleven in Siem Reap en toen heb ik voldoende tijd kunnen besteden aan haar en de kinderen en natuurlijk ook mijn projecten bezocht.

In het weeshuis loopt alles gelukkig op rolletjes, zoveel kinderen zijn er nu ook niet meer (13) en ik kan zien aan de moeder dat er veel zorg van haar is afgevallen, ze ziet er goed uit, voelt zich ook goed en heeft nu ook meer tijd om zelf meer van het leven te genieten, ze heeft het ook absoluut verdiend.

De kinderen die er nog zijn zitten in de laatste klassen van de lagere school of inmiddels op de middelbare school, het gaat ze gelukkig gewoon heel goed.

En groot dat ze worden!!

Toen ik op een middag daar zat in het weeshuis kwamen ze op een gegeven moment allemaal binnen druppelen na schooltijd, sommige herkenden ik helemaal niet, zij mij trouwens nog wel.

We hebben er toen nog eens een oude foto erbij gepakt waar alle kinderen opstaan toen ik ze een keer met de bus had meegenomen naar de tempels (en aansluitend naar een meertje om te badderen), ze moesten zelf ook wel lachen dat ze ooit zo klein zijn geweest.

Inmiddels zijn er ook al een aantal kinderen getrouwd en hebben zelf ook al kinderen en het doet mij goed om te horen dat ze ook regelmatig een bezoek brengen aan hun ‘moeder’, ze zijn haar niet vergeten en beseffen heel goed dat ze aan haar veel te danken hebben.

Eén van de jongens die ook getrouwd is, woont samen met zijn vrouw en hun jonge dochtertje in het weeshuis, beide zijn ze arts en kunnen zich wel een huis permitteren maar ze hebben bewust gekozen voor het weeshuis om zo, indien nodig, iets terug te kunnen doen voor hun moeder.

Natuurlijk heb ik ook weer pompen laten aanleggen, inmiddels staat de teller op 158 en ik streef ernaar om dit jaar te eindigen op 175, ik hoop dat dit gaat lukken!

Ik heb slechts van een paar pompen foto’s bijgevoegd, dit heeft te maken met het feit dat op een groot aantal borden de namen staan van donateurs (die geld voor een hele pomp hebben gestort) en om privacy kan ik hun namen niet op de website plaatsen.

Ik blijf het schokkend vinden dat in een stad als Phnom Penh er meer dure auto’s rondrijden dan ik ooit ergens anders heb gezien maar dat de gewone man op het platteland nog steeds in hutjes moet wonen en afhankelijk is van de hulp die vanuit het buitenland wordt gegeven, helaas zijn de meeste Cambodjanen alleen maar met zichzelf bezig en wordt er vanuit de bevolking zelf niks gedaan om de eigen mensen te helpen.

Dus kan ik alleen maar zeggen, dank dat u ook dit jaar weer Stichting Shanka gesteund heeft!