Wat is er gebeurd in 2011?
Jullie zijn het inmiddels gewend, aan het eind van het jaar komt ook van Stichting Shanka weer een korte terugblik op het afgelopen jaar.
Opnieuw is er weer meer geld binnen gekomen dan afgelopen jaar (tot nu toe € 11.500,00) en ook dit jaar is het geld weer goed besteed, ik wil iedereen dan ook hartelijk bedanken voor het vertrouwen dat jullie in mij hebben!
Het jaar 2011 staat vooral in het teken van water, waterpompen en vooral ook wateroverlast.
Bijgaand een aantal foto’s die weergeven hoe erg Cambodja er aan toe was tijdens de overstromingen van afgelopen maanden, Thailand was vooral in het nieuws maar Cambodja, minder belangrijk voor de buitenwereld, heeft minstens net zoveel last gehad.
Foto 1 geeft aan hoe hoog het water in de straten van Siem Reap stond, de scholen waren meer dan een maand gesloten omdat ze, net zoals de huizen, onder water stonden.
Zelf was ik natuurlijk het meest getroffen door de situatie in het weeshuis, ook daar stond het blank; de kinderen moesten met z’n allen op de bovenverdieping slapen (foto 2), koken was amper mogelijk omdat ook de “keuken” niet bruikbaar was.
Toiletten en douche waren al die tijd niet beschikbaar en ik was dan ook benieuwd hoe ze dan wel moesten plassen en poepen; ze deden dat op emmers en ’s avonds als het donker was, gingen de oudere jongens door het water “lopen” en leegden de emmers 100 meter verderop, net als de meeste andere bewoners van Siem Reap.
Gelukkig hebben de kinderen er niet zichtbaar onder geleden, de laatste keer dat ik er was (november) zagen ze er allemaal gezond uit!
Met de “moeder” van het weeshuis ging het in die periode veel minder goed, toen ik in Siem Reap was, werd ik door Bo Bo (de gids) gebeld of ik direct naar het weeshuis wilde komen, er waren problemen met “moeder”, ze was opgenomen in het ziekenhuis omdat ze constant bloed aan het spugen was.
Ik naar het weeshuis en vervolgens naar het ziekenhuis om daar vervolgens een vreselijke toestand te zien, overvolle bedden en nauwelijks enige verzorging, het waren de oudere kinderen die “moeder” moesten helpen, verpleegsters en doktoren staken geen hand uit.
Het werd al snel duidelijk dat “moeder” hier niet geholpen kon worden, smekende kinderogen keken mij aan of ik een oplossing wist…..
Samen met Bo Bo besloten dat “moeder” met een ambulance naar Phnom Penh moest, daar was wel apparatuur aanwezig om haar te helpen.
Ik heb geld ter beschikking gesteld (voorlopig 1.850 $ betaald) want zonder hulp/geld zou “moeder” het waarschijnlijk niet gehaald hebben en dan zou de Happy Family waarschijnlijk helemaal uit elkaar zijn gevallen.
De laatste dag dat ik nog in Siem Reap was, 22 november, kregen de kinderen het bericht dat “moeder” binnen een paar dagen weer naar huis mocht, ik heb zelden zulke blije kinderen gezien, ze zagen het écht zo dat de Stichting het leven van hun “moeder” had gered, dank aan allen namens de kids!!!!!!!
Het gaat nu beter met “moeder”, maar er zal nu écht nagedacht moeten worden wat er kan gebeuren met het weeshuis als “moeder” er niet meer zou zijn; Cambodjanen willen hier liever niet aan denken, laat staan over praten, maar het zal nu toch echt moeten.
In mijn verslag van vorig jaar heb ik aangegeven dat de Stichting zich ook bezig gaat houden met het aanleggen van waterpompen. Ik kan jullie zeggen dat er inmiddels 11 “gewone” pompen van 350 $ per stuk zijn aangelegd en dat ze nu met 6 nieuwe bezig zijn. Deze 6 heb ik samen met Bo Bo uitgezocht tijdens mijn laatste verblijf in Siem Reap en foto 3 laat zien hoe groot de behoefte is aan schoon drinkwater, het is toch onvoorstelbaar dat kinderen zulk smerig water moeten drinken zoals dat uit zo’n put tevoorschijn komt.
Natuurlijk heb ik ook een rondje gemaakt langs de al eerder aangelegde pompen en het is net alsof de gezinnen weer nieuwe hoop en energie hebben gekregen, overal waar ik kwam, hadden ze groentetuintjes aangelegd, deels voor eigen gebruik en deels voor de verkoop, zo kunnen ze ook nog wat extra’s verdienen!
Bo Bo heeft inmiddels toegezegd dat hij bij iedere aangelegde pomp groentezaden ter beschikking zal stellen, mooi gebaar!
Bij iedere pomp komt ook een bord met daarop de naam van de donateur, in dit geval Stichting Shanka; alleen heeft Bo Bo ook mijn naam er bijgezet (foto 4), hij doet dat omdat hij er trots op is dat hij die Nederlander kent, maar ik heb aangegeven dat ik dat niet meer wil, vanaf nu alleen maar de naam van de stichting.
Foto 4 is half november gemaakt in Baray, het dorp dat mijn groepen bezoeken als we van Phnom Penh naar Siem Reap rijden; ook hier was geen goede watervoorziening dus hier twee grote pompen (100 meter diep) laten aanleggen, 2.200 $ per stuk.
Alleen is dit gebied ook zwaar getroffen door de overstromingen en konden de pompen dus niet gebruikt worden, alleen het bord was zichtbaar……
De bewoners van dit dorp (en vele anderen) leefden al 6 weken voornamelijk aan de kant van de weg, al het land was overstroomd, de koeien en buffels konden nergens grazen zodat ook de dieren aan de straat leefden, gezamenlijk met de mensen onder een plastic zeiltje……..
Als je al die ellende gezien hebt dan besef je opnieuw hoe goed wij het hier toch hebben!
Rest mij om jullie nogmaals heel erg te bedanken voor alle giften en ik wens iedereen fijne feestdagen en een gezond en gelukkig 2012!
Frits
Geef een reactie